Terug op Kep Gardens!

Hoi leuke mensen,

Op Kep Gardens is veel hetzelfde gebleven. June maakt nog iedere twee weken hetzelfde heerlijke menu klaar. Gevulde tomaatjes en aardappelsalade, de beroemde springrolls met garnalen en kipsaté met zelfgemaakte pindasaus. De amok en soep vind ik nog steeds niet lekker, maar dan krijgen we als toetje genoeg fruit zodat ik altijd met een volle maag aan het werk of naar bed toe kan gaan.

Veel leerlingen komen nog iedere dag naar Engelse les en herkenden mij ook nog. De meeste kunnen beter lezen dan vorig jaar of hebben inmiddels de herken-boeken uit hun hoofd geleerd. Vragen over kleuren zijn voor sommigen gesneden koek en voor anderen onmogelijk. De vraag 'how are you today' wordt steevast met 'today is ...' beantwoord en de kinderen zijn nog iedere dag 'fine thank you and how are you.' Nog steeds raden de leerlingen liever woorden dan de tijd te nemen om fouten te maken. Woesj is nog steeds een prima uitspraak voor ieder ander woord. Natuurlijk frustreert dit, maar gelukkig kan ik het met Wim ook weer goed relativeren. Al helpt Wim de leerlingen ook wel eens tegen mij. Zo probeerde hij mijn lievelingsleerling Sambo aan te leren dat hij een boy was en ik een bitch. Van je collega's moet je het hebben (;
De monniken zijn er niet meer, en de enorme pubergroep is in tweeën opgedeeld. Een verstandig besluit, nu komen de niveaus een stuk beter overeen. Dit jaar heb ik geen behalve twee kleuterlesjes niet voor de klas gestaan. Voor nu wel goed, maar de volgende keer wil ik dat zeker wel weer gaan doen. Het onderwijs blijft toch altijd prikkelen. Een goed teken!

De bucketshower is nog steeds zeker niet mijn favoriet. Iedere morgen is het weer moed verzamelen het koude water over mijn schouders heen te gooien. Zeker afgelopen week, wanneer het 's morgens kouder was stond ik me met kippenvel af te drogen. Omdat we nu met zoveel vrijwilligers zijn gaat het water sneller op dan vorig jaar. De koudste morgen kon ik helaas enkel een 'kattenwasje' doen. Zoals mijn Vlaamse collega's dat noemden. Dit jaar geen grote spin in de badkamer, maar een gezellige kikker als vaste bewoner!

De meeste huisdieren van Kep Gardens van vorig jaar zijn hier niet meer. Spare dog is verhuisd en Coca is na een slangenbeet overleden. Er zijn twee nieuwe honden, Andrew had Moi Diet en Messi verwaarloosd gevonden/ gekregen. In hun gedrag zie je de 'moeilijke jeugd' zeker terug. Fardo en Sprite zijn de overgebleven honden en hadden samen vier puppies! Heel schattig, helaas werden ze afgelopen week ziek en hebben we ze in laten slapen (of hoe ze dat in Cambodja ook doen).
The boys, de ganzen van vorig jaar zijn volgens mij ook dood. Nu wonen gans George en zijn vriendin op Kep Gardens. George beschermd de eieren waarop vriendin broedt tot over het hele terrein waardoor Wim enkel gewapend met Georgestick het terrein over banjert als de ganzen loslopen.

Janine zit nog steeds op de praatstoel, en heeft nog genoeg te vertellen over haar belevenissen en verbazingen van de Cambodjaanse cultuur. Ze heeft Kimsy haar uren inmiddels gehalveerd, al doet de nieuwe huishoudster haar werk ook niet altijd naar behoren. Ik vind dat mijn was in ieder geval beter ruikt dan vorig jaar.
Mr Choung, de tuktukdriver kan deze periode niet werken. Zijn dochter gaat over drie weken trouwen en hij moet uitnodigingen rondbrengen. Ondertussen maakt hij zich ook zorgen hoe hij de bruiloft ooit kan betalen, maar werken komt als oplossing nog niet bij hem op.

Medevrijwilliger Erwin kan ook uren doorpraten. Soms komt zelfs Janine er niet tussen! Dus ik kan als ik geen zin heb om te praten of luisteren lekker rustig lezen en eten. Met Marina kan ik gezellig over lekker eten en koken praten. Met Wim ga ik bijna dagelijks op stap. Wim is pas gepensioneerd als docent Engels. We gaan vaak samen koffie of cola drinken, koekjes eten en fietsen of wandelingen maken. Even van Kep Gardens af, om daarna weer met frisse moed de recognition boeken in te duiken. Het is erg gezellig om zo met een gepensioneerde docent over het onderwijs te praten, en over alle mooie reizen die Wim al gemaakt had. Of gewoon even lekker te zwijgen, want tijdens het eten wordt er vaak meer dan genoeg gepraat. We zitten dus weer met een goede groep vrijwilligers. De eerste vrijdagavond namen Erwin en Marina ons allemaal mee naar Botanica voor een heerlijk diner. Marina was jarig en dat vierden we met veel eten en veel wijn!

Natuurlijk mis ik Irene als mijn Kep Gardens maatje, en ook in het weekend. We waren vorig jaar ook wel ontzettend gelijk gestemd en konden over alles goed praten. Ons ritme van lesgeven en lezen en onze vaste plekken overal op het terrein was misschien wel een beetje gek, maar ook heel fijn. Dit weekend zat ik alleen in Kampot en had ik graag een Mojito tijdens happy hour bij Rikitikitavi willen drinken. Dit keer was het, omdat onze bedden sowieso al ingepikt waren en Irene haar hangmat ingestort was prima hier met anderen te zijn. Maar de volgende keer moeten we dus maar samen teruggaan.

Afgelopen weekend heb ik in Kampot rustig aan veel yoga gedaan, even gezwommen, lekker gegeten en contact met thuis gehad. Straks wordt de gezelligheid meer dan goed opgevuld door de leukste persoon die zich nu in Cambodja begeeft: Corina! Een cocktail- pizza en tapasmaat en vooral een superlieve vriendin waarmee overal op aarde thuis is. Eerst gaan we een weekend vieren dat onze vakantie begonnen is waarna we ons backpackbudget weer aannemen en naar Phnom Penh gaan! Over onze Cambodja-avonturen ga ik snel bloggen.

Fijn weekend allemaal!
Kus uit Kampot,
Susan