week 6 en 7 Cambodja
Door: Susan de Jong
Blijf op de hoogte en volg Susan
21 December 2014 | Cambodja, Khett Batdambang
Lieve allemaal,
Tot mijn grote schrik zie ik dat ik mijn laatste blog alweer twee weken geleden gepost heb. De tijd vliegt hier, ook al mis ik thuis steeds meer. Maar nu ben ik weer aan het reizen, dat is anders en veel afwisselender. Ik ga hiervan extreem genieten, want sneller dan ik denk zit ik alweer bij de kachel met papa en mama naar Bello Goodbye en Wie Is De Mol? te kijken. Op de bak rand met Dagmar en Ilona de verkleumde vrijwilliger te spelen terwijl we mijn chocoladeletter opeten. In de keuken met tante Janny Ottalengi te koken, waarna we een goede film opzetten. Wat ik het meeste mis; met mijn vriendinnen koken, eten, kletsen en snaaien onder het genot van een goed glas wijn of een speciaalbiertje.
Maar dat is dus allemaal ver weg maar ook dichtbij. En ik ben nog helemaal niet klaar om hier weg te gaan. Ik ga boottochten maken, paardrijden, Angkor Wat verkennen, canoying doen, jurken laten maken, kookcursussen volgen, lekker uit eten, veel feestjes vieren... Oftewel: genoeg om nog wat blogs voor jullie te schrijven.
Maar nu nog even over de laatste weken stage en het leven in Kampot. De stage liep allemaal zijn gangetje, lesmateriaal maken, lerarenopleider spelen en soms zelf voor de klas staan. Leerlingen stellen veel vragen over mij en mijn familie. Mam, ze vroegen zelfs een keer hoe het met jou ging. Dat ik eerlijk zei dat ik het niet wist, omdat ik je al een tijdje niet 'gesproken had dat snapten ze echt niet. Door deze stage heb ik geleerd: lieg je het leven soms makkelijker.
Leuke andere dingen die ik heb gedaan voor BLPC zijn: ochtendje watertanks controleren, dit deed ik met een vertegenwoordiger van de Australische donateurs van het project. Leuk, zo kwam ik meer over het ontstaan en de gedachte achter BLCP te weten. Ik ging een ochtend met mobiele bibliotheek mee, dat was een motor tocht met die echt eng was. Het zien van de kinderen, die zo blij werden van boeken maakte veel goed. De laatste dagen ging ik terug naar een leraar waar ik een positief gevoel kreeg. Hem heb ik veel geholpen met conversation en speaking opdrachten en spellen. Afgesloten met een les slabakken met de kids, het begin was wat stroef - maar uiteindelijk ging dat supergoed en vooral leuk.
Om mijn periode in Kampot goed af te sluiten moest ik vooral veel eten. Lunchen bij Ellie's (waar ze volkoren tosti's hebben), Epic (gerund door mensen met een beperking), en Espresso (jummie, alles hier). Avondeten bij DiVino (een echte Italiaan), Rusty Keyhole (spareribs die je een halve dag van tevoren moet boeken) en met Tessa bij mijn grootste favoriet: Baraca. Dit is een tapasrestaurant gerund door Vlaamse mensen, extreem lekker. Ik ben er zo lyrisch over, mijn reisgezelschap wordt gek van me.
Verder heb ik op Sara haar verjaardag een dagje vrij genomen, zo konden we samen een trekking doen naar een verstopte waterval. De trek ging door bananenplantages en de jungle heen, het was supermooi maar zwaar door de hitte. Ik had veel pijn in mijn gewrichten, maar uiteindelijk was dat het wel waard. De waterval was echt verstopt en supermooi. Door het koele water van de waterval koelden mijn gewrichten gelukkig erg af en kon ik terug zonder pijn lopen. Mama heeft voor februari een afspraak bij John Postma gemaakt, hopelijk kan die mij verder helpen.
Natuurlijk ben ik in Kampot nog een keer naar de bioscoop geweest (hunderd feet journey, echt een aanrader), heb van de zonsondergang genoten bij de rivier, een kookcursus gevolgd (Dirk en Joyce, ik kom wel een keer bij jullie koken) en heb ik een hele zondagmiddag schandalig lekker bij de spa genoten - een massage van twee uur en een luxe voetbehandeling van ruim een uur. Voor foto's moeten jullie mijn Facebook even checken.
Nu ben ik na een bijzondere busrit in Battambang, maar voor een dagje. Vandaag ga ik foto's maken in het kunstdistrict van de stad, genieten van het lekkere eten hier en met een bamboetrein. Van alles wat, ik schrijf er uitgebreider over in een nieuwe blog.
Fijne kerstdagen allemaal,
kus
Tot mijn grote schrik zie ik dat ik mijn laatste blog alweer twee weken geleden gepost heb. De tijd vliegt hier, ook al mis ik thuis steeds meer. Maar nu ben ik weer aan het reizen, dat is anders en veel afwisselender. Ik ga hiervan extreem genieten, want sneller dan ik denk zit ik alweer bij de kachel met papa en mama naar Bello Goodbye en Wie Is De Mol? te kijken. Op de bak rand met Dagmar en Ilona de verkleumde vrijwilliger te spelen terwijl we mijn chocoladeletter opeten. In de keuken met tante Janny Ottalengi te koken, waarna we een goede film opzetten. Wat ik het meeste mis; met mijn vriendinnen koken, eten, kletsen en snaaien onder het genot van een goed glas wijn of een speciaalbiertje.
Maar dat is dus allemaal ver weg maar ook dichtbij. En ik ben nog helemaal niet klaar om hier weg te gaan. Ik ga boottochten maken, paardrijden, Angkor Wat verkennen, canoying doen, jurken laten maken, kookcursussen volgen, lekker uit eten, veel feestjes vieren... Oftewel: genoeg om nog wat blogs voor jullie te schrijven.
Maar nu nog even over de laatste weken stage en het leven in Kampot. De stage liep allemaal zijn gangetje, lesmateriaal maken, lerarenopleider spelen en soms zelf voor de klas staan. Leerlingen stellen veel vragen over mij en mijn familie. Mam, ze vroegen zelfs een keer hoe het met jou ging. Dat ik eerlijk zei dat ik het niet wist, omdat ik je al een tijdje niet 'gesproken had dat snapten ze echt niet. Door deze stage heb ik geleerd: lieg je het leven soms makkelijker.
Leuke andere dingen die ik heb gedaan voor BLPC zijn: ochtendje watertanks controleren, dit deed ik met een vertegenwoordiger van de Australische donateurs van het project. Leuk, zo kwam ik meer over het ontstaan en de gedachte achter BLCP te weten. Ik ging een ochtend met mobiele bibliotheek mee, dat was een motor tocht met die echt eng was. Het zien van de kinderen, die zo blij werden van boeken maakte veel goed. De laatste dagen ging ik terug naar een leraar waar ik een positief gevoel kreeg. Hem heb ik veel geholpen met conversation en speaking opdrachten en spellen. Afgesloten met een les slabakken met de kids, het begin was wat stroef - maar uiteindelijk ging dat supergoed en vooral leuk.
Om mijn periode in Kampot goed af te sluiten moest ik vooral veel eten. Lunchen bij Ellie's (waar ze volkoren tosti's hebben), Epic (gerund door mensen met een beperking), en Espresso (jummie, alles hier). Avondeten bij DiVino (een echte Italiaan), Rusty Keyhole (spareribs die je een halve dag van tevoren moet boeken) en met Tessa bij mijn grootste favoriet: Baraca. Dit is een tapasrestaurant gerund door Vlaamse mensen, extreem lekker. Ik ben er zo lyrisch over, mijn reisgezelschap wordt gek van me.
Verder heb ik op Sara haar verjaardag een dagje vrij genomen, zo konden we samen een trekking doen naar een verstopte waterval. De trek ging door bananenplantages en de jungle heen, het was supermooi maar zwaar door de hitte. Ik had veel pijn in mijn gewrichten, maar uiteindelijk was dat het wel waard. De waterval was echt verstopt en supermooi. Door het koele water van de waterval koelden mijn gewrichten gelukkig erg af en kon ik terug zonder pijn lopen. Mama heeft voor februari een afspraak bij John Postma gemaakt, hopelijk kan die mij verder helpen.
Natuurlijk ben ik in Kampot nog een keer naar de bioscoop geweest (hunderd feet journey, echt een aanrader), heb van de zonsondergang genoten bij de rivier, een kookcursus gevolgd (Dirk en Joyce, ik kom wel een keer bij jullie koken) en heb ik een hele zondagmiddag schandalig lekker bij de spa genoten - een massage van twee uur en een luxe voetbehandeling van ruim een uur. Voor foto's moeten jullie mijn Facebook even checken.
Nu ben ik na een bijzondere busrit in Battambang, maar voor een dagje. Vandaag ga ik foto's maken in het kunstdistrict van de stad, genieten van het lekkere eten hier en met een bamboetrein. Van alles wat, ik schrijf er uitgebreider over in een nieuwe blog.
Fijne kerstdagen allemaal,
kus
-
22 December 2014 - 00:06
Ria:
Drie maal raden wie er over je chocoladeletter waakt??
-
22 December 2014 - 00:18
Susan:
Die engel mag ook een stukje hoor! Nadat je bij -5° in een hemdje een uur door de bak hebt gerend. -
22 December 2014 - 15:47
Kees En Sigrid :
Hele fijne feestdagen en een goed jaarwisseling. Tot in het nieuwe jaar. -
24 December 2014 - 16:59
Dirk En Els:
Susan,
Wat weer een leuk verhaal met mooie belevenissen wat zie je zo veel
van de wereld.
Je bent nu weer lekker aan het reizen en voor je het weet ben je
weer thuis.
Wij wensen jouw prettige kerstdagen en een goed en gezond nieuw jaar.
Nog heel veel plezier en een dikke kus van ons -
30 December 2014 - 12:23
Sara:
Hee Suus! Wij missen jou ook hoor!! Heb weer zin in die eet avondjes etc. Geniet nog lekker daar xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
