Maleisië 2

Hoi leuke mensen!

Ik was gebleven bij Georgetown, superleuk vond ik het daar en besloot daarom daar na Langkawi nog een dagje terug te gaan. Bijkomend voordeel was dat mijn backpack in het hostel daar kon blijven liggen en ik lekker licht richting de ferry ging op donderdag 25 februari. Dat was extra fijn omdat mijn lage rug- en bilspieren bijzonder pijn deden na de stijle daling van de dag ervoor en ik het kleine rugzakje al flink voelde op mijn heupen.

Ik verheugde me onwijs op de boot, en dat viel tegen. De boot was een stuk hobbeliger dan ik dacht en ik werd voor de verandering weer eens kotsmisselijk. Alles binnen weten te houden, en na een lunch vlakbij mijn hostel was ik klaar voor mijn eerste duik! Op tien minuten lopen van het guesthouse waar ik sliep was een mooi en rustig wit strand. Het werd vrij gemakkelijk een traditie om de laatste uren van de middag daar met een boek naartoe te lopen voor wat afkoeling en ontspanning.
Langkawi is een prachtig eiland, helaas voor mij vinden heel veel koppels en families dat ook en vieren zij daar hun vakantie. Niet echt makkelijk contact maken hier, en de backpackers die er waren kwamen vooral voor de goedkope drank (Langkawi is een grensplaats en belastingvrij). Gelukkig vind ik mezelf prima gezelschap voor de dag en mijn boek voor de avond. De dagen zijn evengoed omgevlogen.

Een dag ging ik kanoën door mangroven. Een flinke hap uit mijn backpackbudget, maar gewoon iets wat ik graag wilde doen. Gelukkig was het net zo mooi als ik verwacht had. In de kano kon je helemaal tussen de mangroven door, magische dansende boomstronken die in het water groeien. We hebben adelaren gezien en geen slangen of krokodillen. Af en toe moesten we een breder stuk water oversteken, in de volle zon met een krachtige wind was dat nog een vrij aardige workout. Bij een van deze oversteken konden we Thailand zien liggen! Superleuk. Door mijn jaarlijkse kano-trainingen met Astrid en Esra kan ik wel zeggen dat ik de expert van de groep was. Terwijl de rest wegwaaide of in een mangrove vastzat, dobberde ik lekker een stukje achteraan. Foto's makend van al er moois.

De dag erna huurde ik een scooter en ging ik zonder de mentale steun van Corina en zonder de kracht van Siemon het eiland rondrijden. Een beetje eng en megastoer van mezelf!! Ik reed eerst naar de Cable Car. Een soort skilift een berg op (mijn Nederlands wordt minder, hoe noem je dit toch...), vanwaar je prachtig uitzicht hebt. Eerst moet je een soort sneu Disneyland door, waar de woorden 'vergane glorie' door mijn hoofd bleven spoken. Omdat ik alleen was mocht ik vrij snel bij een Duitse familie aansluiten in het karretje. Sehr Schön!
Eenmaal in het karretje besefte ik me pas hoe eng en hoog en steil ik het eigenlijk allemaal vond. En het ergste van alles: ik moest weer naar beneden ook. Het waaide keihard boven, het uitzicht was dan wel weer vet en ik heb zelfs nog $1,25 extra uitgegeven om ook maar die afschuwelijke Skybridge te lopen. Uiteindelijk ben ik ruim een half uur boven geweest op de brug en de uitzichtpunten. Foto's gemaakt om te bewijzen hoe stoer ik ben en toen weer snel in het karretje naar beneden. Dan was het maar over.

De rest van de dag heb ik langs de kust en door het binnenland van Langkawi gereden. Langs stranden en door bossen gereden en uiteindelijk bij het prachtige Tanjung Rhu een verfrissende duik genomen. Na de lunch hielpen de locals mijn scooter uit het zand te trekken en kon ik weer op weg.
Het binnenland was prachtig groen en heuvelachtig. Tussendoor nog gestopt bij een marktkraam die enkel watermeloenen verkocht. Het duurde een poosje voor ik duidelijk had gemaakt geen hele watermeloen te willen maar slechts twee plakken. Uiteindelijk gelukt en heerlijk in de berm opgegeten.

De laatste dag heb ik wat gelopen, op het strand gehangen, gelunched en moest toen alweer richting de ferry naar Georgetown. Daar de dag erop (29/2) lekker taartjes gegeten en koffie gedronken en de straatkunst bekeken. Toen tijd voor een nieuwe bestemming: Tanah Rata in de Cameron Highlands!

Een paar dagen hiken tussen de theeplantages en door de jungle. Thee drinken en heerlijk Indiaas eten. Dat is een korte samenvatting van wat iedereen en ik dus ook in de Cameron Highlands gedaan heeft. Ik kwam na alle bochten een beetje wankel aan bij Father's guesthouse en heb de eerste uren dan ook weinig gedaan. Daarna ben ik met een Ierse, Duitse en Nederlandse kip tandoori gaan eten. Erg gezellig om weer eens met een groep meiden aan tafel te zitten en het eten was superlekker!
De dag erop ben ik met het Duitse meisje (Marijke) trail 1 gaan lopen. Eerst anderhalf uur omhoog lopen en klimmen in de jungle, toch bijna een kilometer gestegen tot een mooi uitzichtpunt. Het pad was soms improviseren en soms modderig, maar dat maakt het natuurlijk juist leuk! Het is in de Highlands wat koeler en daarom prima wandelen, al maakt de hoge luchtvochtigheid dat je toch wel zweet. In combinatie met de koude wind geeft dat soms een koortsig gevoel, veel trui uit en dan weer aan. Na een korte break op de top liepen we via de prachtige BOH theeplantages in twee uur naar beneden. De theeplantages zijn zo mooi en groot, echt een must-see voor Maleisië! Beneden een taxi gepakt, gelunched in het dorpje en de rest van de middag met een boek en een kop thee in het hostel rondgehangen. 's Avonds een massala chicken, naan en salade gedeeld, prima dagje!

De dag erna wilde ik alleen trail 10 gaan lopen, dat werd me echter afgeraden omdat er een enge woudman in het bos loopt. Gelukkig ging een Duits stel precies ook op weg, en wilde de jongen wel twee vrouwen beschermen! Trail 10 was wat korter en minder mooi dan trail 1, maar goed voor de beenspieren en eigenlijk gewoon wel leuk om gedaan te hebben. Rond lunchtijd waren we alweer terug in het dorp. Ik heb een kleine portie kip tandoori als lunch gegeten en ben daarna met lokaal OV naar een theeplantage gegaan voor een kop thee. De bus was met zijn losse stoeltjes en de kettingrokende chauffeur die voor vertrek nog wat flessen water als verkoeling bij de motor gooide een ervaring. De theeplantages hier waren mooi om te zien maar een stuk kleiner en toeristischer dan waar we gisteren langsliepen. In de cafés voelde ik me tussen alle Aziaten niet echt relaxt. Ik ben dus maar terug naar het dorp gaan lopen (5km bergop) en mocht halverwege achterin een pick-up springen. In het dorp maar een theetje en een scone genomen, heerlijk! De rest van de middag Bruidsvlucht uitgelezen (prachtig, bedankt voor de tip Paulien!), nog meer thee gedronken en 's avonds met een Amerikaan rijst gegeten.

Melaka en Singapore komen wel in een ander verslag. Heb ik wat te doen op het vliegveld donderdag. Nieuw Zeeland komt eng dichtbij...
Goede week allemaal!

Xxx