Cambodjaanse dorpsbruiloft

Hoi iedereen,

Na een jaar weggeweest ben ik zondagavond 17 januari weer naar Kep Gardens afgereisd. (Zie vorige blog) Dit keer niet met Irene, maar met een Vlaams echtpaar en met pas gepensioneerde docent Wim. Een gezellige club waarmee we meteen richting een Cambodjaanse bruiloft vertrokken.

Zoals veel bruiloften was deze gearrangeerd. De bruid keek heel verdrietig en was zich steeds aan het omkleden. Ze maakte geen elegante entrees, want het huis is een steile ladder op en af. De bruidegom zijn pak was veel te groot. Janine vertelde later dat ze misschien niet per se verdrietig is, maar vooral (ook) doodsbang. In Cambodja is voor het huwelijk experimenteren iets voor very naughty girls. In het onderwijs en thuis is over seks spreken nog echt taboe. Anderzijds is het, vooral bij een gearrangeerde bruiloft toch wel de bedoeling dat er zo snel mogelijk baby's komen.

Wij werden aan een aparte tafel gezet, de overgebleven stoelen werden snel door starende Cambodjanen opgevuld. De tafel werd volgezet met eten en warm bier. Gelukkig liepen er continue ijsmannetjes rond die je glas overvol met ijs stopten. Zodat het beetje bier wat erbij kon iets beter drinkbaar werd. Je doet er verstandig aan niet zomaar een slok te nemen en je glas continue gevuld te houden. Cambodjanen komen af en aan om te proosten, en samen een slok op het bruidspaar te nemen.

Toen begon de ceremonie. Muziek op zo hard als mogelijk, genre Khmer folk meets European disco. Op aftellen (waarna steeds de muziek nog even luider ging) werden verschillende rituelen uitgevoerd:

- Iets met een kaars aansteken,
- alle lagen van de taart aansnijden,
- alcoholvrije champagne open knallen (helaas mislukte deze),
- ouders een hapje taart voeren,
- ouders een glas champagne voeren,
- elkaar een glas champagne voeren,
- De kus: of zelfs drie! Linkerwang, rechterwang en voorhoofd!

Tussen ritueel een en twee werd het bruidspaar en de taart ondergespoten met vies draad uit spuitbussen die je bij ons op de kermis hebt. Echt heel romantisch allemaal dus en we werden heel jaloers.
Na de rituelen begon het dansen. Khmer dansen is niet mijn favoriete dans. Na een paar rondjes om de tafel lopen en met mijn polsen draaien ben ik met Wim de cirkel uit gevlucht voordat June mij kon grijpen. Gingen we weer lekker van lauw bier genieten.

De moeder van de bruid ging ondertussen de opbrengst van de bruiloft tellen. De hele berg dollars die in de woonkamer lag is desalniettemin waarschijnlijk niet genoeg om de kosten van het feest te dekken, laat staan dat het kersverse koppel wat geld krijgt. Veel Cambodjaanse families hebben na een bruiloft een schuld, maar zoals je hierboven las was het feest dat zeker waard!

Over mijn andere Kep Gardens avonturen postte ik vorige week al een blog. Ik vind het erg leuk dat jullie alles lezen/ zo meeleven!

Lieve groetjes,
Susan